เปิดประวัติความเป็นมาของงอบไทยใบลาน

          การทำงอบไม่ได้มีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ แต่สันนิษฐานว่าน่าจะมีมาตั้งแต่ปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา รูปแบบทรงของงอบมีการปรับเปลี่ยนตามยุคสมัยและวัตถุประสงค์ของการใช้งาน การทำงอบในยุคแรก ๆ ก็เพื่อใช้สำหรับกันแดดในการทำงานเกษตรกรรมโดยเฉพาะในกลุ่มเกษตรกรที่เป็นชาวนา แต่ในระยะหลังมีเครื่องจักรเข้ามาทดแทนการเกษตรมากขึ้น จึงทำให้เกษตรกรลดน้อยลง การใช้งอบลดน้อยลง และคนทำงอบก็ลดน้อยลงเพราะมีรายได้น้อย ในระยะหลังจึงมีการดัดแปลงการทำงอบจากเดิมที่ใช้เฉพาะสวมใส่เพื่อกันแดดเท่านั้น ให้กลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายมากขึ้น โดยมีการตกแต่งงอบให้น่าสนใจมากขึ้น เช่น การประดับตัวอักษรบนงอบเพื่อเป็นการเพิ่มมูลค่า นอกจากนี้ยังมีการดัดแปลงมาเป็น ของประดับตกแต่ง ของชำร่วย หรือของที่ระลึก เช่น กิ๊บติดผม ต่างหู พวงกุญแจ โคมไฟ และงอบในกล่องแก้ว เป็นต้น

          การทำงอบในอำเภอบางปะหัน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นการเชื่อมโยงการทำงานทั้ง 17 ตำบล โดยตำบลบ้านลี่และตำบลทับน้ำจะมีความถนัดในการสานรังงอบ ส่วนตำบลอื่น ๆ จะถนัดในการติดเย็บใบลาน ผูกขอบ และทำชิ้นส่วนประกอบ โดยวัตถุดิบหลักที่ใช้ในการทำงอบประกอบด้วยไม้ไผ่และใบลาน ไม้ไผ่ที่ใช้คือไม้ไผ่สีสุขซึ่งเป็นวัตถุดิบที่มีในพื้นที่อำเภอบางปะหัน ส่วนใบลานจะนำมาจากจังหวัดปราจีนบุรี เนื่องจากภูมิประเทศของอำเภอบางปะหันไม่เหมาะสำหรับการปลูกต้นลาน การทำงอบเป็นงานที่ละเอียดอ่อนมีหลายขั้นตอน